Een hele tijd in New York, dan heet je New Yorker…

Beste geïnteresseerden,
Het is nu toch al weer schandalig lang geleden sinds mijn laatste update, dus daar gaan we dan!
Maar eerst dit: Jemig wat kan ik me ineens ergeren aan mensen die alles heel sloom doen! Neem nou die barista die treuzelde bij het maken van de koffie of de caissière die meer oog heeft voor haar nagels dan voor de boodschappen… Ik kan er niets aan doen, ‘New Yorkers don’t like to wait’ zeggen ze…
In het vorige bericht vertelde ik nog dat ik verhuisd was, inmiddels zit ik bijna 2 maanden op dat fijne plekje! Het bevalt nog steeds erg goed!
De grootste happening sinds de vorige update mag wel het bezoek van de ouders worden genoemd! Ik kon nog snel mijn eigen kamer schoonmaken, maar heel New York was een beetje te veel van het goede! Hoe zouden ze het vinden? Mijn vader in de USA? Zeer apart dat ze er waren en zeer leuk bovendien! Ik heb ze een driedaagse rondleiding gegeven (uiteraard te weinig om alles te zien) en ze hebben zelf nog door de grote appel gedwaald. Daarbuiten hebben ze in een licht veramerikaanst gezin mogen meedraaien (Jasper Inc., Red.), hetgeen mijns inziens de ervaring compleet maakt!
In het eerste weekend toen ik daar ook even meedraaide, ben ik tijdens de lunch bijna op tragische wijze van mijn stoel gestort: ‘Als ik dit zo allemaal zie, zou ik hier best kunnen wonen!’, zei mijn vader plots! Ik denk dat het op zich uiteindelijk best wel een goede indruk gemaakt zou kunnen hebben!?
Helaas moesten ze na niet al te korte tijd (2 weken gaan dan ineens zo voorbij) toch ook weer terug naar Nederland. Het valt dan zwaar weer afscheid moeten te nemen, maar… ik had het voor geen goud willen missen!
En dan weer even wat over de kamer! Lisa, de vrouw waarvan ik de kamer huur (mochten jullie dat vergeten zijn) kent mij ondertussen als de student die veel kookt en goed kan vertellen over Europa… Af en toe mompelt ze dan ‘I really wonder why America is lagging behind on that point…’ en, op zich nog wel een leuke reputatie: ‘the student that eats vegetables’… dat heeft ze in die 9 jaar nog niet eerder zo meegemaakt, en dan gok ik niet dat de anderen alleen maar fruit aten… Ik heb mijn ouders gevraagd een blikje met ‘stroepwaffels’ mee te nemen en de Hollandse ovenwanten van de Xenos, om toch ook een beetje letterlijk voor een onuitwisbare indruk te zorgen! Ze zegt al wel regelmatig ‘I should go to the Netherlands once’, maar een dergelijke uitspraak door een Amerikaan is helaas nog niet overtuigend genoeg... Jullie inbreng in de overtuigingsstrijd is dus welkom!
En dan toch weer even iets over het weer: er worden al serieuze pogingen gedaan om de winter te ontvluchten, meestal door 2 dagen schitterend weer, zon, een graadje of 20… en dan plots weer een dramatische terugval naar een vorstperiode of slechts enkele graden boven nul met kans op sneeuw! Zo ook nu weer, afgelopen zaterdag was het genieten, heerlijk zonnig! Ik heb er direct van geprofiteerd met een grote wandeling door Central Park, wetend dat het daarna meteen weer koud zou worden (en het vandaag weer sneeuwt). Gelukkig houden we hier met z’n allen de moed er in: ‘This will be the last snow storm, and then it will get better! Finally!’, dat hebben we pas vijf keer gezegd, dus valt best mee! Wie kiest er ook de strengste winter in tientallen jaren uit?
Verder zijn er een paar dingetjes waarin ik toch echt a Dutchman in New York blijf: de frietjes met ketchup willen er niet echt in, ik klamp me toch nog erg sterk vast aan de mayonaise! Iets dat bovendien ook veel mensen de wenkbrauwen doet fronsen: ‘Yes and I walked through Central park for 5 miles (8 km) and yesterday I walked over the whole east side of Manhattan, which was about 7 miles (11 km).’ het is even stil voordat ik te horen krijg: ‘do you have a Metro Card? You know there are buses?’ Het argument dat je meer ziet als je loopt wordt dan al gauw weerlegd met het argument dat bussen ramen hebben… Ik zal de volgende keer maar zeggen dat het hardlopen was, want dan kan het plotseling wel!
Tot de volgende update zonder sneeuw en kou!